Pertsona askok ez diote hortz bat galtzeari garrantzirik ematen, ikusten ez delako. Hala ere, estetikaz aparte, hortz pieza bakoitzak bere funtzioa dauka. Horregatik da beharrezkoa pieza horiek ordezkatzea, etorkizunean arazoak ager ez dadila. Pieza ordezkatzean sahiestuko diren arazoen artean hauexek daude:
· Mastekazio eta digestio arazoak
· Beste hortzen posizio aldaketa. Bai ondoan dauden piezak bai kontrako maxilarrean daudenak mugitzen edo okertzen hasten dira
· Pieza eusten duen hezurraren ahultzea, txikitzen hasten delako mastekatzean eragiten den presio naturala galtzean. Hezurrak altuera eta zabaleran txikitzen da denborarekin
· Iribarrean armonia eta edertasuna galtzea
Banakako inplanteak bi zatitan banatzen dira: Hortz inplantea (ikusten ez den hezurrera lotzen den zatia) eta koroa (ikusten den zatia, mamortzeko erabiltzen dena eta aho estetikan eragina duena).
Koroak eta hortz protesiak banaka fabrikatzen diren soluzio berritzaileak dira, eta benetako hortzen itxura eta erabilgarritasuna izateko diseinatzen dira. Hortz naturalen edota inplanteen gainean ipini daitezke.
Pazientearentzat finkoak dira, baino haginlariak modu errazean kendu ditzazke. Protesi mugikorra erabili nahi ez duten pazienteentzat soluziorik egokiena da.
4 edo 6 inplante erabiltzen dira tximinia edo zuloz torlojotutako protesia eusteko, haginlariaren manipulazioa errazteko. Erabilitako materiala erresistentzi handiko erretxina da, inplanteekin egitura metaliko baten bitartez konektatzen dena, bloke bakar bat osatuz.
Hortz batzuk edo guztiak faltan dituzten pazienteekin erabiltzen den protesi finkoa da. Bere abantairik handiena psikologia mailan ematen da, bere erabileran hortz naturalen sentsaziora asko hurbiltzen delako. 4-tik 10-era inplante dira beharrezkoak protesi mota hau ipintzeko.
Kasu bakoitzak bere behar konkretuak ditu ezaugarri batzuen arabera: hezur kantitate eta kalitatea, inplanteen tamaina, arkuaren forma, etb.
Hortzeri-gainak edo protesi mugikorrak inplanteen gainean baita ere protesi ‘mucosoportada’ edo ‘implantorretenida’ izenez ezagutzen dira. Zergatik izen hauek? protesi mota hau hortzoi mukosa eta hainbat inplanteetara eusten delako.
Betiko hortzerien eboluzioa da: inplanteei esker atxikipen eta egonkortasun handiagoa lortzen dira, eta aldi berean erosotasuna eskaintzen dio pazienteari betikoak baino txikiagoak direlako eta ahosabairik ez dutelako.
Zaila egiten zaigu inplanteetara lotzen den protesia mugikor dela pentsatzea. Bi zatitan banatutako sistemari esker lortzen da, bata inplanteetara torlojotuta eta bestea protesian bertan, igurzketa bitartez elkarturik. Mota honetako erreabilitazioa egiteko gutxienez hezurrean integraturiko bi protesi izan behar dira, eta goiko partean ordea gutxienez 4.
Normalean hezur txertatzea pazienteak duen hezurraren tamaina (zabaltasuna gehienetan) nahikoa ez denean egiten da. Prozedura hau egiteko hauts forma duen hezur sintetikoa inplantearen inguruan zabaltzen da, eta gero inplantea ezartzen da. Hezur txertatzea eta inplantea ipintzea prozedura bakarrean egiten dira.
Pazienteak goiko partean protesia heltzeko hezur nahikoa ez duenean egiten den prozedura da. Kasu honetan baita ere hezur sintetikoa txertatzen da, baina inplantea ipini baino hilabete batzuk lehenago. Etorkizuean inplantea jasoko duen hortzoi partean egiten da zonaldeko hezur kantitatea hazteko. Txertatze hau pazientearen hezurrarekin bat egiten duenean inplantea ezarri daiteke prozedura amaituz.